دریادلان خط شکن

۱۷۵ شهید غواص

با لب‌های تشنه آمده‌اند تا یک ملت را سیراب کنند

و کسی به‌خاطر کمبود آب، ملت را ذلیل بیگانگان نکند..

 

خدا کند امروز، هیچ مادری به استقبال نیاید. سخت است به آغوش کشیدن پیکرهای دست بسته. آخر فکرش را بکنید حسرت در آغوش کشیدن به دل مادرهایشان می ماند..

شهدا پیام می آورند که مبادا در محاسبتمان دچار اشتباه شویم؛ آب و نان را خدا داده و می دهد، نه کدخدای خیالی بعضی ها. دستی که در خانه حضرت حق دراز شود، پشت کاخ سفید و سیاه هیچ ناحقی به گدایی نمی افتد. خزانه ذات باریتعالی هم همیشه پر، مملو و لبالب بوده و آنانی باید دچار تشویش و اضطراب شوند که تمنا به غیر کنند.

 

سردار باقرزاده می گفتند؛

هر وقت توی کشور اتفاقی می افتاد و رهبری ناراحت بودند شهدا خودشون را به ما نشون می دادند..

حالا بازم انگار خبرایی که شهدا این جور سرزده اومدن ، با دستهای بسته..

دستهایی که به ما می گن این با غیرتها تسلیم دشمن نشدن..

امان نامه نگرفتند..

خلاصه که با دشمن راه نیومدن که این طوری دستاشونو بستن و شهیدشون کردن..

شاید اومدن به ما درس مقاومت و ایستادگی رو گوش زد کنند..

گوش زد کنند به کسایی که درس غیرت و فراموش کردند..

این شهدا نماد غیرتند ، غیرتی که از حضرت عباس (ع) سرچشمه گرفته..

عباس (ع) تسلیم دشمن و وعده هایش نشد، این شهدا به حضرت عباس (ع) اقتدا کردند و نمره قبولیشان را گرفتند..

خدا کند که در درس غیرت و ایستادگی مردود نشویم.